osoba posługująca się

См. также в других словарях:

• użytkownik — m III, DB. a, N. użytkownikkiem; lm M. użytkownikicy, DB. ów «osoba lub instytucja użytkująca coś, korzystająca z czegoś; w znaczeniu prawnym: osoba lub instytucja biorąca w użytkowanie cudzą rzecz na podstawie umowy lub aktu administracyjnego»… …   Słownik języka polskiego

• szantażysta — m odm. jak ż IV, CMs. szantażystayście; lm M. szantażystayści, DB. szantażystatów «osoba posługująca się szantażem, szantażująca kogoś» Groźny, niebezpieczny szantażysta. Nie zgodzić się na żądanie szantażysty …   Słownik języka polskiego

• syntetyk — m III, N. syntetykkiem 1. D. u; lm M. i «produkt otrzymywany przez syntezę» 2. DB. a; lm M. syntetykycy, DB. ów «osoba posługująca się metodą syntezy, dokonująca syntezy lub mająca skłonność do syntetyzowania» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• mówiący — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos odm. jak przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 7}} ten kto mówi, przemawia; też: osoba posługująca się danym językiem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przerwano mówiącemu oklaskami. Ilu znasz mówiących po ukraińsku?{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• człowiek — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, W. człowieku || człowiekecze; lm M. ludzie, DB. ludzi, C. ludziom, N. ludźmi, Mc. ludziach {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} gatunek ssaków z rodziny człowiekowatych; istota… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień